ไม่เหลือคราบพระเอก ขับรถแลกตัง 600 ส่งลูกเรียน
เปิดบ้าน ‘แอมป์ พีรวัศ’ พูดคำเดียว 50 ล. หายหมดบัญชี-เจอรักแท้ตอนลำบาก

แอมป์ เผยว่า หยุดแล้วครับ แต่ก็ยังมีคนถาม ผมก็ยังมีแอบไปขับอย่างอื่นบ้าง ผมคิดว่าถ้าว่าง ตอนไปโรงเรียนผมขับรถไปส่งลูกเสร็จ ผมก็เปิดแอพฯหนึ่ง

ก็ขับรถส่งคนต่อ ส่งลูกเสร็จแล้วก็รับคนไปส่งต่อ หนึ่งได้ค่าขนม สองว่างไม่ได้ทำอะไรก็ขับรถเล่นๆ ผมยังเคยรับคนในวงการเลย คือไม่ใช้ GRAB แต่เป็นแอพฯอื่น

เป็นการเอารถส่วนตัวมาเป็นรถสาธารณะ มันก็สนุกดีนะครับ แล้วผมก็เอาอะไรที่ผมเรียนรู้ เวลาที่ผมนั่งรถ ผมก็จะเอาสิ่งที่ผมทำไปแนะนำคนที่เขากำลังทำอยู่ว่า

พี่สมัครอันนี้ดิ ดีนะ มันใช้ได้จริงนะ รายได้พี่เพิ่มขึ้นนะ ดีกว่าพี่สตาร์ตรถทิ้งไว้เฉยๆ นะ เราก็แนะนำ เวลาที่คนเขาสู้และขยัน เราก็อยากให้เขาได้รายได้เพิ่ม

เราก็พยายามเรียนรู้อะไรใหม่ๆ เพราะว่าเดี๋ยวนี้ตังมันก็หาได้หลายวิธี งานละครตอนนี้ก็กลับมาแล้ว ผมยังทำอยู่ครับ ที่ผมยังทำอยู่เพราะว่ามันไม่ได้เดือดร้อนใคร

สองเราเรียนรู้กับเรื่องใหม่ๆ ไปด้วย เพื่อเราจะโตแล้ววันหนึ่งเราสอนลูก หรือวันนึงลูกถามว่าป๊าหาตังยังไง เราก็จะสอนลูกว่ามีวิธีที่ 1-10 ไม่ใช่ว่าวันนึงลูกถามว่า

พ่อผมจะหาตังยังไง อ้าวไปเรียนมา ไม่รู้เหรอว่าหาตังยังไง เราจะไม่ตอบลูกอย่างนั้น ครั้งแรกที่เราไปขับ GRAB มันมีความรู้สึกแบบแย่จัง ฉันเป็นดารานะ

ไม่มีเลย ผมจะเตรียมตัวไว้เสมอ ถ้าวันนี้ผมมีข่าวไม่ดี อยู่ดีๆ เป็นอะไรขึ้นมาก็ไม่รู้ หรืออยู่ดีๆ หน้าตาเราอาจจะไม่พร้อมในการทำงาน ผมไม่เคยกลัวเลย

ผมไม่เคยกลัวอดเลย เพราะว่าชีวิตนี้ ผมไม่คิดว่าชีวิตนี้เราจะอด บางคนก็มองว่าเป็นถึงพระเอกตกอัu มีนะครับ พอเป็นข่าวก็มีคนที่ผมรักคือ พี่หนุ่มอนุวัฒน์

โทรมาเลย แอมป์มีปัญหาอะไรหรือเปล่า เดี๋ยวพี่โอนเงินให้ก่อนนะ ติดขัดอะไรหรือเปล่า ผมไม่ได้ติดขัดอะไรเลยครับ เงินเก็บก็มี แต่ผมมีรายจ่ายทุกวัน ลูก ภรรยา

ก็ต้องกินข้าว ต้องใช้เงิน ผมมองว่าแทนที่เราจะอยู่บ้านเฉยๆ ผมก็ใช้เวลาตี5 ถึงบ่ายโมงออกไปหาตัง อย่างน้อย 600-1000 มีแน่นอน คือผมคิดว่าเราแค่เตรียมตัวไว้ในวันนั้น

เราอายไหม ผมไม่อายเลย ผมเคยขายพวงมาลัย ผมเป็นลูกพ่อค้า ที่บ้านขายสุนัข คุณพ่อสอนเรื่องอาชีพค้าขๅยมาตั้งแต่เด็ก ผมเป็นเด็กจตุจักร สะพานควๅย

ผมอยู่ในแวดวงของการค้ๅขๅยมาตลอด ผมมีเป้าหมายอย่างเดียวคือทำยังไงก็ได้ให้เป็นตังต้องหาตังให้ได้ มันเยอะไปหมดเลย แบบพี่จริงๆ ผมไม่ได้ทำ จริงๆ ผมเป็นเพื่อน

กับแม่น้องเขา แล้วผมถามจริงๆ พี่ถ้าพี่เป็นเพื่อนผม ผมกล้าเอาลูกพี่ไหม วันนั้นผมก็เป็นเด็ก ผมพูดแบบนี้ด้วยความที่รู้สึกว่า เห้ยใจทำทำด้วยอะไร ถ้าคนทำอย่างนี้ได้

มันไม่น่าคบแล้ว พอเรื่องราวที่มันผ่านมา มันทำให้เราโตขึ้น เราเข้าใจแล้ว จะถูกจะผิดมันไม่ต้องอะไรหรอก มีผลกระทบเรื่องงาน ก็งานอย่างโชว์ตัว ราวๆ 50 ล.

อันนี้ดุไป 40 ล. มันมีหลายตัวมาก มันเยอะมาก ทุกอย่างรุม พอมีข่าวปุ๊บ ทุกอย่างเหมือเบรกหมด 1 เดือน ผมงงเลย วันนั้นเสียใจ ข่าวในภาพลักษณ์ของเรามันลบมาก